Een collectie die de onvolmaaktheid toont.
Littekens: in mijn ogen iets moois, maar ook een zichtbare markering waar een verhaal bij hoort. Soms is het iets heel persoonlijks, soms een dom ongelukje. Hoe je het litteken ook hebt gekregen, uiteindelijk wordt het iets dat bij je past en hoort. Toch wordt dat in de maatschappij vaak anders gezien. Littekens moet je zien te vermijden. Ik hoor het mijn moeder nog altijd zeggen: “Niet krabben, voordat je een litteken krijgt.” Maar waarom doen we eigenlijk zo ons best om ze te verbergen? Het is tenslotte iets natuurlijks.
Mijn collectie gaat over littekens en hoe ze allemaal een eigen karakter hebben. Ik heb ervoor gekozen om objecten met ‘littekens’ te fotograferen. De functie van een litteken is namelijk om een wond zo snel mogelijk dicht te krijgen, zodat de wond beschermd wordt tegen infecties. Natuurlijk hebben objecten hier geen last van, maar net zoals littekens bij onze lichamen zorgt lijm ervoor dat deze objecten hun oude functie weer terugkrijgen.
Boekontwerp
Met het boekontwerp en de keuzes van papier tot afwerking is er rekening gehouden met het natuurlijke karakter en de zichtbaarheid van het litteken.
De omslag van het boek heeft een subtiele spikkel, waardoor het een ruwer gevoel heeft. Hiervoor gebruiken we crush corn paper. Aan de binnenkant is gebruikgemaakt van twee verschillende papiersoorten. Voor de pagina’s van het voorwoord en de index is gekozen voor Tintoretto Gesso papier, terwijl voor de pagina’s met de foto’s gerecycled papier is gebruikt. Het boek is gelijmd, en dat is ook zichtbaar, net zoals onze littekens.
Doordat het concept al op veel manieren verweven is, heb ik ervoor gekozen om het ontwerp van het boek minimalistisch te houden. Zo gaat alle aandacht naar de essentie, waar het werkelijk om draait.
Fotografie
Een litteken is iets natuurlijks dat zijn eigen verhaal met zich meebrengt, een verhaal dat gezien en verteld mag worden. Daarom is gekozen om de objecten zo te belichten dat ze van de achtergrond afkomen en alle aandacht naar het object zelf trekken. De natuurlijke tinten in de achtergrond en ondergrond versterken de aandacht op de objecten, omdat deze niet opvallen.
